Niet met vreemden meegaan
Mijn dochter is 4, bijna 5 jaar oud. Zij gaat regelmatig alleen buiten spelen met vriendjes en vriendinnetjes. Hoe leer ik mijn kind om niet met vreemden mee te gaan? Ze gaat soms zomaar bij de buren naar binnen, omdat ze haar snoepjes aanbieden. Ik vind dat geen prettig idee. Maar ik weet niet goed hoe ik dat aan haar uit moet leggen, zonder paniek te zaaien. Hoe kan ik dit het beste aanpakken?
Als je je kind uitlegt dat je het belangrijk vindt om eerst samen de mensen met wie zij omgaat te leren kennen stel je een algemene regel voor live en online ontmoetingen met vreemde mensen. Een snoepje of andere toezegging/belofte is geen reden om bij iemand thuis op bezoek te gaan als je diegene niet kent. Bovendien kun je door voorbeeld en uitleg het kind vertellen dat het haar eigen gevoelens kan delen met jou over de mensen die het heeft ontmoet. Zo ontdek je ieders voorkeuren.
Een onbekende kan het kind beter eerst in een openbare ruimte ontmoeten waar andere mensen die zij kent aanwezig zijn. Zo zorgt zij dan zelf voor eigen veiligheid. Voor eventuele online contacten kun je vertellen dat het kind ook daarom alleen met bekenden omgaat en geen gegevens (naam, adres, telefoonnummer, foto’s) deelt met vreemden of informatie over derden.
Je kind tracken, do of don't?
Ik hoorde laatst dat er manieren bestaan om je kind te tracken als ze naar buiten gaan. Hoe kijk jij daar naar als opvoeddeskundige? En zou je dit wel of niet aanraden?
Je kunt met geheime spyware een kind volgen. Dit is naar mijn mening geen open communicatie met een kind, tenzij je van tevoren meldt dat je dit doet uit eigen overwegingen. Daarnaast heeft het kind recht op bepaalde privacy voor zover het dat qua leeftijd en ontwikkelingsniveau aankan. Je wilt je kind de gelegenheid geven om te experimenteren, maar met de moderne communicatiemiddelen kan het zinvol zijn af te spreken dat je als ouder in ieder geval het wachtwoord van de computer van je kind kent.
Thuis spelen
Hoe kan ik mijn kind binnen houden? Ik vind haar namelijk te jong om vaak alleen naar buiten te gaan. Maar ze wordt opgehaald aan de deur door vriendjes en vriendinnetjes. Ik kan dat dan niet tegenhouden. Wat is een goede manier om hiermee om te gaan?
Je kent je eigen kind het beste en ook wat het al dan niet aan kan. Daarnaast heeft iedere ouder zijn/haar eigen waarden en normen. Als je je kind te jong vindt om alleen naar buiten te gaan kun je afspreken dat het met de vriendjes en vriendinnetjes bij je zelf thuis mag spelen. En als het naar buiten wil, ze in de tuin met hen kan spelen. Je hebt dan toezicht en de veiligheid gegarandeerd die je zelf belangrijk vindt. En je leert het kind aan dat het grenzen mag stellen net zoals je zelf doet.
Ook kun je ervoor kiezen om zelf mee te gaan als ze buiten spelen en dit toezicht eventueel met andere ouders te delen die dezelfde normen hebben. Zo ontdek je samen dat het fijn en gezond (frisse lucht, motoriek, uitdaging biedend) is voor het kind en anderen om in de buitenlucht te kunnen spelen.
Veilig op straat
We wonen in de buurt van een drukke weg, en ik weet zeker dat mijn dochter niet altijd goed oplet met oversteken. Hoe leer je je kind aan om veilig buiten te spelen en/of hier verantwoordelijk mee om te gaan?
Veilig oversteken leert je kind door het goede voorbeeld en uitleg te krijgen over hoe je dit doet. Daar is een bepaald ontwikkelingsniveau voor nodig. Je kunt als ouders zelf inschatten wanneer het kind dit onder begeleiding kan of zelfstandig. Zolang je er zeker van bent dat zij niet goed oplet ga je zelf mee of zorgt voor begeleiding.
Straattaal en middelvinger opsteken?
Ik merk dat mijn kind bij het buitenspelen ook veel straattaal opdoet. En dat ze bijvoorbeeld heeft geleerd om haar middelvinger op te steken. Wat kan ik hieraan doen? Is er een manier om dit tegen te gaan?
Je kunt je eigen regels stellen in huis voor wat betreft taal en omgangsvormen en daar zelf een voorbeeld in zijn. Ook uitleg geven en vertellen hoe het voor jezelf voelt als je bepaalde taal hoort op TV of van het kind. Zo leert je kind eigen gevoel te ontwikkelen voor hoe het zelf al dan niet aangesproken wil worden.
Gesprek met de orthopedagoog
Een orthopedagoog kan ondersteuning bieden in de opvoeding en vragen daarover. Wil je eens met een orthopedagoog in gesprek? Als lid krijg je gratis drie gesprekken. Kijk op de pagina over opvoedingsondersteuning om een afspraak te maken en ontdek wat opvoedingsondersteuning nog meer voor jou kan betekenen.
