Heb je beroepsmatig of privé te maken met dementie? Een bezoek van onze ledenadviseur met specialisatie dementie kan helpen. Als je wilt, komt een getrainde contacthond mee. Ben je benieuwd? Alieke Witsel, casemanager dementie bij HdS zorg, ging je voor en ze is enthousiast: 'Ik hoop echt dat deze zorg vaker in de praktijk ingezet gaat worden. Het is zo mooi om aanvullend bezig te zijn.'
Huisbezoek ledenadviseur dementie
Wanneer een casemanager dementie en een ledenadviseur dementie elkaar vinden...
Als casemanger dementie informeert, begeleidt en adviseert Alieke mensen met dementie en hun naasten. Ook regelt ze zorg. Op LinkedIn kopt een bericht van haar: ‘Casemanagen met hart en hond’. Alieke beschrijft in het bericht een ervaring die ze heeft met twee mensen die afscheid van elkaar moeten nemen; de persoon met dementie moet verhuizen. Ze besluit een ledenadviseur dementie met contacthond mee te vragen.
'Dit ging om een echtpaar dat al jaren op een chaletpark woont met een prachtig landelijk uitzicht en daar helemaal niet weg wilde', vertelt Alieke desgevraagd: 'Nu was het punt daar dat de mantelzorger teveel op zijn bordje kreeg en overbelast raakte. Dat zijn vaak schrijnende situaties waarbij er ook sprake kan zijn van machteloosheid bij de mantelzorger. Dan komen er bij mij signalen binnen van verschillende kanten dat het dan echt niet meer gaat thuis. Deze mevrouw heeft recent haar eigen hondje in moeten laten slapen, hij was haar buddy, ze praatte de hele dag met hem.'
Meer soepele overgang naar het verpleeghuis
Omdat Alieke een bericht las in het magazine van de ledenvereniging dat het mogelijk is om via de ledenvereniging een contacthond in te zetten, ging ze bellen. 'Ik zag een contacthond als een unieke mogelijkheid om de overgang naar een verpleeghuis "makkelijker" te maken,' licht de casemanager toe. Via haar werkgever is Alieke lid van de ledenvereniging. Ze kon daardoor via de ledenvereniging de contacthond inzetten. 'Vooraf aan het huisbezoek hebben Inge (red: ledenadviseur dementie bij de ledenvereniging) en ik met elkaar gesproken hoe we de situatie zo laagdrempelig mogelijk konden aanvliegen. We kwamen op het idee gezamenlijk een huisbezoek af te leggen. Vooraf heb ik met het echtpaar afgesproken dat ik een collega mee zou nemen om te introduceren met hond.'
Afgestemd op de behoefte van de mevrouw met dementie
Inge en contacthond Tim hebben tijdens het huisboek kennis gemaakt en hebben afgestemd op de behoefte van de mevrouw met dementie. Alieke: 'Omdat mevrouw echt een klik heeft met honden, wilde ik specifiek dat er een contacthond meekwam. Mevrouw kon lezen en schrijven met haar eigen hond en zodoende wist ik dat ik hierdoor dingen in gang zou kunnen krijgen.'
Voor Alieke was dit de eerste keer, ze wist niet goed wat ze kon verwachten, maar bij binnenkomst wist ze dat ze een goede keus had gemaakt. De mevrouw met dementie reageerde ontwapend toen contacthond Tim binnenkwam. Ze knuffelde en omhelsde hem. 'Op dat moment is het contact meteen gemaakt,' meent Alieke. Ze vertelt hoe het huisbezoek verder verliep: 'Inge heeft naar de mevrouw geluisterd en heeft haar haar levensverhaal laten vertellen. Ik kon naar de partner luisteren. Bij hem zaten de emoties hoog. Hij kon op dat moment ongestoord zijn verhaal doen en zijn emoties laten zien. Op het moment dat Inge er niet was geweest weet ik zeker dat de partner zich groot had gehouden en zijn emoties niet de vrije loop had gelaten.'
"Ik zie jou"
Alieke denkt dat de binnenkomst van hond Tim al maakte dat er een bepaalde openheid was: 'Het feit dat iemand echt gezien wordt in zijn of haar behoefte, maakt dat je bezig bent met waardevolle zorg. “Ik zie jou.” Bij het ziektebeeld dementie is het namelijk al zo vaak zo dat je je voelt falen omdat dingen mis gaan of niet meer lukken. Ook gaat het contact bij mensen met dementie vaak over op wat ik wel eens noem het “emotionele brein” in plaats van het “cognitieve brein”.'
De casemanager ziet meerwaarde in de aanwezigheid van een ledenadviseur dementie met contacthond. Dat Inge en Tim ook nog bij mevrouw langs kunnen gaan in het verpleeghuis, is pure winst, zo meent ze: 'Mijn contact houd op bij de overgang naar het verpleeghuis. Het is dus prachtig als er continuïteit kan zijn in het bezoek van Inge en Tim. En ik heb in deze situatie gezien hoe mooi het is om de overgang naar een verpleeghuis toe, wat emotioneel heel zwaar is, op deze manier te begeleiden. Ik hoop echt dat deze zorg vaker in de praktijk ingezet gaat worden. Het is zo mooi om aanvullend bezig te zijn.'