7 vragen aan huisdichter Lars
Lars, we kennen je als de 'man met de typmachine'. Behalve bij de fysieke meet-ups dan, want dat maakt teveel kabaal. Vertel eens?
Lars, we kennen je als de 'man met de typmachine'. Behalve bij de fysieke meet-ups dan, want dat maakt teveel kabaal. Vertel eens? (lacht) "Mijn handschrift is slecht leesbaar en ik had geen geld voor een printer. Dus vandaar dat ik met een typmachine op pad ga. Voor de bijeenkomsten 'Moeder aan de Lijn' schrijf ik de versjes wel uit, en doe ik mijn best om netjes te schrijven. Oh, en er was wel ooit iemand die een handgeschreven gedichtje van mij op haar rug getatoeëerd wilde. Dat was wel grappig. En een beetje gek."
Weet je nog hoe oud je was toen je je eerste gedicht schreef?
"Jazeker, ik was vijf jaar. Het ging over wolken. Ik moet het ergens nog hebben liggen ...." (kijkt zoekend om zich heen).
We hebben een paar keuzes voor je, als eerste 'helpen of om hulp vragen'?
(zonder na te denken) "Helpen. Want ik vraag niet gemakkelijk om hulp. (denkt toch even na) Mijn opa zei altijd: 'Je moet doen wat je kan en de rest aan een ander overlaten.' Dat doe ik dan weer wel."
We hebben er nog een: 'bouwvakker of poëet'?
(lacht weer) "Poëtische bouwvakker. Binnen mijn familie ken ik een aantal bouwvakkers, dus ik weet waar ik het over heb. Er zijn een aantal overeenkomsten tussen taal en techniek. Voor allebei heb je een creatieve en praktische instelling nodig. Voordat je kunt gaan fladderen, moet je er veel vanaf weten."
De laatste dan: 'Sinterklaas of Piet'?
"Zonder twijfel Sinterklaas. Ik ben op de School voor Journalistiek zelfs een keer gevraagd als hulp-Sinterklaas, vanwege mijn diepe stem." (praat extra diep als voorbeeld)
Wat is je mooiste Moeder aan de Lijn-herinnering?
(alweer zonder te aarzelen) "Dat waren er zelfs twee. De locatie in Schiedam vond ik mooi. Er heerste een serene rust, een mooi licht en een fijne sfeer. En die jonge mantelzorgers in Almere, die zusjes die een lied zongen in de pauze. Dat was ook indrukwekkend."
Is er tot slot nog iets dat we niet hebben gevraagd en je wel wilt vertellen?
"Zeg, is dit interview voor de schoolkrant? (lacht plagerig) Nee hoor, ik ben blij deel uit te mogen maken van de meet-ups en mensen te inspireren met mijn versjes. Dat wilde ik graag nog even zeggen."
Ook versjes van Lars lezen?
Volg hem op zijn Twitter-account, of vraag naar zijn bundels in de boekwinkel.