Henny en Margriet over huishoudelijke hulp
Grote dingen te zwaar
We treffen Henny Zijda op bezoek bij haar dochter Margriet, die een restaurant runt aan de IJssel in Olst. Moeder en dochter doen graag leuke dingen met elkaar. Margriet: “Het restaurant vraagt veel aandacht, maar twee dagen in de week zijn we dicht, dus er blijft tijd over om elkaar te bezoeken. We wonen ook niet ver uit elkaar, ongeveer een half uurtje. Mijn moeder rijdt nog zelf, dat is erg gemakkelijk.” Wonen doen Henny en haar man ook nog zelfstandig. Henny: “We wonen in een vrij groot huis in Zwolle, met een trap en een flinke tuin. Binnen heb ik genoeg steuntjes om me aan vast te houden. Buiten loop ik al wel met een rollator. Ik lijd aan polyneuropathie, een progressieve spierziekte die ervoor zorgt dat ik steeds moeilijker beweeg. Ik ben keramist, maar dat werk kan ik niet meer doen, omdat grote dingen te zwaar worden en bij kleine dingen mijn handen bibberen. Dus heb ik de hele boel verkocht, de oven en alles. Daar moest ik wel een traantje om laten. Gelukkig doe ik nog veel andere dingen. Zoals vandaag, lekker bij mijn dochter op het terras wat drinken.”
Hulp via de ledenvereniging
“Mijn man is ook al flink op leeftijd”, vervolgt Henny, “dus we konden wel wat hulp gebruiken. Een vriendin maakte me erop attent, dat ik die aan kon vragen via de ledenvereniging, waar we lid van zijn. Nu hebben we een hulp die elke week vier uur aan de slag gaat bij ons. Een heel leuke Oegandese vrouw, Esther. Zij poetst het hele huis en verder hoeven wij eigenlijk niet veel te doen.” Margriet vult aan: “Van tevoren kun je opgeven wat je wensen zijn. Of je een bepaald tijdstip belangrijk vindt en of je het oké vindt als iemand bijvoorbeeld uit een ander land komt, of geen Nederlands spreekt. Hoe minder specifieke wensen je hebt, hoe sneller je hulp krijgt.” “Nou, of iemand nu onze taal spreekt of niet; als we Engels kunnen spreken met elkaar, vind ik het alleen maar leuk”, zegt Henny. “Esther volgt ook Nederlandse les. Van mij leert ze af en toe eenvoudige woorden en zinnetjes. Laatst was ze het plafond aan het afstoffen met een ragebol. Ik had haar dat woord geleerd. Hoorde ik haar steeds zeggen: ragebol, ragebol. Zo leuk!”
Samen ramen lappen
“Welke hulp ik aan haar vraag? Zo’n beetje alles”, vervolgt Henny. “Stofzuigen, schrobben, bedden verschonen, badkamer, keuken en toilet schoonmaken. Ze vraagt me elke keer welke extra taak ze kan doen.” Margriet: “Hartstikke fijn dat mijn ouders het zo kunnen oplossen. Het is niet zo dat ze mega hulpbehoevend zijn, maar het werd ze allemaal te veel. En als ik daar de vloer ging dweilen of zo, werd moeder steeds een beetje nukkig. Ze wil veel liever dat we gezellige dingen doen met elkaar. Het enige huishoudelijk werk dat we nog samen doen, is de ramen lappen. Dat vinden we best leuk. En zo heeft de hulp meer tijd voor andere taken. Ik voel me echt ontzorgd, het geeft me rust dat het allemaal gewoon goed geregeld is. Mijn ouders kunnen zich bezighouden met leuke dingen en ik hoef me geen zorgen te maken dat er iemand omkukelt met een stofzuiger in de hand. Of van een trapje valt.” Henny: “We deden altijd al veel leuke dingen. Maar nu nog meer.”
Huishoudelijke hulp
Als ledenvereniging werken we aan een samenleving, waarin mensen er zijn voor elkaar. En elkaar uit de brand helpen als het nodig is. Samen met de ledenvereniging vind je de hulp die het beste past in jouw leven. Op deze pagina zie je de mogelijkheden voor je op een rijtje.
Dit artikel is afkomstig uit het Ledenmagazine. Deze ligt vanaf half september op jouw deurmat!
